Τελικώς καλά το είπε ο ποιητής. Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς Βαρβάρους, βρε αδελφέ! Πάντα κάποιος άλλος πρέπει να φταίει για τα δεινά μας. Τόσα χρόνια είχαμε την Αμερική με τον ιμπεριαλισμό της, κάναμε μια στάση στα Σκόπια και συνεχίζουμε ακάθεκτοι προς το Βερολίνο! Τώρα φταίει η Merkel και ο Schäuble! Τελικά χωρίς εξωτερικούς εχθρούς δεν μπορούμε να ζήσουμε. Πέραν του αστείου όμως όταν ακούς μορφωμένους ανθρώπους να ομιλούν για Παγκόσμιους Πολέμους και Ολοκαυτώματα αλλά και να χαρακτηρίζουν τον Υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας «σακάτη», τότε καταλαβαίνεις για άλλη μια φορά ότι είμαστε ανάξιοι του πολιτισμού για τον οποίο διαρκώς καυχιόμαστε.
Φυσικά και αντιλαμβάνομαι τις αδικίες και την αλαζονική συμπεριφορά μιας υπερδύναμης. Όμως πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψην μας ότι άλλο είναι η αντίθεση στην εξωτερική πολιτική και άλλο ο πολιτιστικός ρατσισμός (οι Αμερικανοί είναι ηλίθιοι, οι Γερμανοί φασίστες, οι μουσουλμάνοι τρομοκράτες κλπ.). Η αντίθεση σε μια πολιτική είναι κατανοητή αλλά ο ρατσισμός και η χυδαία αντιμετώπιση ενός λαού καταδεικνύει μια εξόχως συμπλεγματική συμπεριφορά, μια φοβία και μια αδυναμία υποστήριξης των δικών μας προτερημάτων.
Όπως γράφει και ο «αιρετικός» blogger Θοδωρής Γεωργακόπουλος: «Οι Γερμανοί (οι μισητοί αυτοί τύποι που μας έδωσαν τα λεφτά τους για να μην πτωχεύσουμε πέρυσι, και γι'αυτό τους βρίζουμε) έχουν μια λέξη-σιδηρόδρομο που λέγεται Vergangenheitsbewältigung που σημαίνει «το να συμφιλιώνεσαι με το παρελθόν σου». Είναι μια σπουδαία κατάκτηση. Οι άνθρωποι αυτοί έφεραν την ανθρωπότητα στο χείλος του χαμού, εξόντωσαν εκατομμύρια ψυχές, έχασαν, ισοπεδώθηκαν, και μέσα σε πολύ λίγες δεκαετίες κατόρθωσαν να το παραδεχτούν, να το αποδεχτούν και να το αναγνωρίσουν. Τι κέρδισαν από αυτό; Αυτογνωσία, θεραπεία, ανάρρωση, εξιλέωση. Θυμάμαι ως παιδάκι να κάνω μαθήματα Γερμανικών και τις Γερμανίδες δασκάλες να μας μιλάνε συνέχεια για τον πόλεμο και τους κακούς Γερμανούς, και ένιωθα τελείως μπερδεμένος. «Δεν ντρέπονται να μιλάνε για τον εαυτό τους έτσι;», αναρωτιόμουν. Δεν ήμουν συνηθισμένος σε τόση αλήθεια».
Συμφωνώ απόλυτα με τα λεγόμενά του και έχω να προσθέσω μια παρόμοια εμπειρία. Ο επί εικοσαετίας καλός φίλος μου από τη Φρανκφούρτη, ονόματι Uwe, μου έλεγε όταν σπουδάζαμε μαζί στην Αγγλία ότι είχε πια κουραστεί με την ενοχή του Ολοκαυτώματος. Βλέπετε οι Γερμανοί δίδαξαν στις επόμενες γενιές διεξοδικά και με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τις μαύρες σελίδες της ιστορίας τους. Δεν τα κουκούλωσαν και δεν κρύφτηκαν πίσω από το δάχτυλό τους. Δε θυμάμαι ποτέ να διδαχθήκαμε στο σχολείο ότι ο Μέγας Αλέξανδρος μετά την πολύμηνη πολιορκία της Τύρου, το 332 π.Χ., έκανε σκλάβους τις γυναίκες και τα παιδιά και θανάτωσε με σταύρωση 2000 νέους της ισοπεδωμένης από το στρατό του πόλης, ενώ τον ίδιο χρόνο στη Γάζα, μετά την άλωσή της, διέταξε να σφαγιαστούν όλοι οι νέοι, πάνω από 10.000 στο σύνολό τους. Ήταν τόσο συστηματική η τρομακτική σφαγή κατά την προέλαση στο εσωτερικό της Ασίας που, όπως έλεγαν οι ίδιοι οι Μακεδόνες, «τα σπαθιά στόμωσαν και παραμορφώθηκαν καθώς λιάνιζαν τα κορμιά». Αν μπούμε λοιπόν σε αυτή τη λογική του μίσους και των πολιτιστικών συμψηφισμών θα πάμε αιώνες πίσω!
Ο διαχωρισμός με βάση τη θρησκεία, την εθνότητα, το χρώμα, την ομάδα, τις πεποιθήσεις, είναι η αρχή του κακού και σε μια χώρα με ανύπαρκτες δομές, δε χρειάζεται πολύς κόπος ώστε να «σκάσει» ξανά το αυγό του φιδιού που επιμελώς εκκολάπτεται από τα άκρο-αριστερά και τα άκρο-δεξιά στοιχεία της κοινωνίας μας. Ο εγκλωβισμός σε παρωχυμένους πολιτικούς, οικονομικούς και θρησκευτικούς σχηματισμούς μας ομαδοποιεί και μας στερεί τη δυνατότητα να κατανοήσουμε τη σκέψη του άλλου. Χρειάζεται διαφορετική, ανοιχτόμυαλη προσέγγιση αλλά δυστυχώς στον ορίζοντα δε διαφαίνεται κάτι τέτοιο.
Είναι τόσο εύκολο να τσουβαλιάζουμε τα πάντα! Διαβάζουμε 2-3 blogs, ακούμε αποσπασματικά 1-2 δελτία ειδήσεων, ξεφυλλίζουμε 2-3 βιβλία χωρίς εμπεριστατωμένη τεκμηρίωση, ακούμε και 3-4 ανθρώπους στο σχολείο, στη δουλειά, στο λεωφορείο και βγάζουμε με άνεση την κοσμοθεωρία μας η οποία όλως τυχαίως εμπεριέχει και μπόλικη συνωμοσιολογία! Εν πάσει περιπτώσει αν και οι απόψεις μου για την ανόρθωση μιας κοινωνίας σε κρίση είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με πολλές από αυτές που διαβάζω και ακούω τους τελευταίους μήνες, θα επιμείνω σε ένα πράγμα. Σεβασμό στη διαφορετικότητα! Μη βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα και μη δαιμονοποιείτε την αντίθετη άποψη αλλιώς η ζούγκλα είναι επί θύραις. Δυστυχώς έχουμε φτάσει στο σημείο να ηδονιζόμαστε με τον αρνητισμό και την καταγγελία. Έχουμε προ πολλού πάψει να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον ενώ πιστεύουμε βαθιά μέσα μας ότι μόνον εμείς κατέχουμε την απόλυτη αλήθεια.
Θα πρέπει επιτέλους κάποια στιγμή, εμείς οι νεοέλληνες, να μάθουμε να κάνουμε ουσιαστικό και εμπεριστατωμένο διάλογο. Να κερδίζουμε από αυτόν το διάλογο και να προσπαθούμε να ωφελούμαστε από τις αντιθέσεις μας. Να αναπτύσσουμε λογικά επιχειρήματα, να φιλτράρουμε απόψεις, να διαφωνούμε κόσμια, να επιχειρηματολογούμε χωρίς ύβρεις και προσωπικές επιθέσεις, να σεβόμαστε τη διαφορετική άποψη, να συνδιαλεγόμαστε πολιτισμένα τέλως πάντων. Αυτές τις αξίες οι αρχαίοι ημών πρόγονοι μας τις είχαν επιμελώς μεταλαμπαδεύσει, αλλά δυστυχώς στην πορεία τις λησμονήσαμε ολότελα. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο λοιπόν ότι αν εμείς επιμείνουμε στον ίδιο στραβό δρόμο θα επιστρέψουμε σε χρόνο dt στην εποχή του Homo habilis για να μην πω του Australopithecus afarensis…
No comments:
Post a Comment